Indien dit uw eerste bezoek is, check dan eerst de FAQ door op bovenstaande
link te klikken. Mogelijk moet u register
vooraleer u kan posten: klik op de 'registreren'-link hierboven om verder te gaan. Om berichten te lezen kiest u het forum dat u wenst te bezoeken in bovenstaande lijst.
Mededeling
Collapse
No announcement yet.
Pleidooi voor het maatschappelijk erkennen van het verschil tussen rijstijlen
Dit merk ik snel als er vrienden(die zich niets van wagens aantrekken of er niets van kennen) meerijden op een avond, wanneer er weinig verkeer is, en je rijdt op je eigen manier, dan word ik steeds opnieuw bestempeld als de gevaarlijke hardrijder, terwijl ik me op 90% vd plaatsen aan de snelheid houd... als je dan in discussie gaat, en jezelf vergelijkt met een andere vriend die de bmw van zijn vader wel eens mag gebruiken, en niet kan rijden, maar wel 100 zal rijden waar je 70 mag en dan remt naar 50 wanneer hij aan de bocht komt en de bocht tegen 60 uitkomt. En je probeert dan uit leggen dat je zelf 70 zal rijden(omdat je verantwoordelijk bent voor de mensen die meerijden..) op die baan, en ipv van af te remmen voor de bocht nog even wat gas bijgeven en de bocht leuker ingaan en uitkomen tegen een iets hogere snelheid, omdat je er plezier aan hebt, dan word je weer bestempeld als degene die met zijn rijstijl indruk wil maken op zijn vrienden.
Toch wel even duidelijk maken dat ik niet het type ben dat een bocht gaat nemen zoals ik getrainde chauffeurs al van kleins af aan bochten zie nemen als ik eens naar zolder ga!
How gast!?
Insturen en remmen tot aan de apex, en dan terug de gas erop?
Nu er zijn drie echte grenzen. Die van de auto, die van de weg en die van jou. Eigenlijk vier, die van de wet ook. De laagste grens is de veilige grens. Behalve die van de wet, dat is goed dat je die respecteert maar dus helemaal geen garantie dat het veilig is...
Wat ik dus graag zou weten is hoe je voor jezelf bepaalt wat een aangepaste snelheid is in "een bocht". Is dat dan puur op gevoel? Denk er eens over na en laat het me later weten als het je intresseert....
Ik spreek hier puur over de grens de combinatie van de wagens waar ik met heb gereden (gereden = vaste wagen die ik voor een langere tijd heb, zoals de berlingo waar ik met heb leren rijden (een goede 30.000) en de 500 waar ik nu meestal met rij), mezelf en puur de plaats waar je het dan toch eens doet. Ik denk dat deze 3 wel een gevoel kweken van waar de (of beter gezegd "je") grens ligt, en ik denk ook, dat ik in de tijd dat ik die wagens bestuur al genoeg geëxperimenteerd heb wat ze kunnen, en dat experimenteren geeft je de feeling van waar de grens ligt.
Als je me hier nu op wijst dat dat gevoel niet genoeg is, dan kan ik je daar zeker in begrijpen, maar ik denk wel dat je begrijpt wat ik bedoel, het is een gevoel dat je zelf kweekt, en geen gevoel dat je niet kent ofzo he, je leert je wagen kennen en ik denk dat je dan op basis van plaats en drukte wel kan bepalen hoe je rijdt, waar in 90% van de gevallen grens 4, de wet nageleefd word... als ik ooit een boete heb zal ik ook enorm kwaad zijn op mezelf
En als je met later bedoeld, binnen een X-aantal jaren, ik weet natuurlijk ook dat ik niet alle ervaring heb, en ik 2 jaar geleden zei: ik kan rijden, en je dan nu terug denkt en beseft, nee je kon op bepaalde momenten nog niet zo goed rijden, en waarschijnlijk komt de moment binnen enkele jaren dat ik terug denk aan deze tijd en zeg, eigenlijk reed je nog niet zo heel goed... maar ik heb een goed en veilig gevoel bij mijn rijstijl, dat volstaat!
Insturen en remmen tot aan de apex, en dan terug de gas erop?
uhu ....
Ja dude, ge weet wa ik bedoel he, ik ga niet op de rijweg constant zo snel mogelijk naar een bocht blijven rijden, op de laatste moment in de remmen, de witte lijn als curbs gebruiken om dan zo weer full speed richting de volgende bocht te rijden
Mijn punt was doodgewoon, als ik aan een bocht kom geef ik liever eerst nog wat bij, om dan ook weer even in de remmen te gaan en een heerlijk gevoel te bekomen in de bocht... niet een hele tijd wat hard rijden om dan "als een mietje" door de bocht te gaan, geef mij maar net het omgekeerde
Mijn punt was doodgewoon, als ik aan een bocht kom geef ik liever eerst nog wat bij, om dan ook weer even in de remmen te gaan en een heerlijk gevoel te bekomen in de bocht... niet een hele tijd wat hard rijden om dan "als een mietje" door de bocht te gaan, geef mij maar net het omgekeerde
Ja ok, maar dat is een rijstijl die door passagiers op zn zachtst gezegd als "ambetant" overkomt
. maar ik heb een goed en veilig gevoel bij mijn rijstijl, dat volstaat!
Heb je mijn onderschrift gelezen? Denk je dat het toepassen daarvan overeen komt met je gevoel? Want de uitwisseling hier blijft vaag anders..
__________________
De échte snelheidsbeperkingen, voor zij die van rijden houden: 1: Afstand/marge rond je houden: in alle omstandigheden, in alle richtingen (constant opletten en anticiperen) 2: Altijd kunnen STOPPEN binnen het weggedeelte dat voor je zichtbaar is (juist vooral wél voor blinde bochten & heuvelruggen!). 3: Altijd kunnen uitwijken, of indien dat onmogelijk is, STOPPEN, voor alle voorzienbare en toch onvoorspelbare hindernissen en medeweggebruikers. da wast
Ja ok, maar dat is een rijstijl die door passagiers op zn zachtst gezegd als "ambetant" overkomt
Als ge zo iets voor elke bocht begint te doen zal het inderdaad zeer "ambetant" overkomen
En met die fiat waar ik in rij spreek ik niet over terug schakelen en zorgen dat de passagier in zijn zetel word geduwd, was het maar zo
Heb je mijn onderschrift gelezen? Denk je dat het toepassen daarvan overeen komt met je gevoel? Want de uitwisseling hier blijft vaag anders..
__________________
De échte snelheidsbeperkingen, voor zij die van rijden houden: 1: Afstand/marge rond je houden: in alle omstandigheden, in alle richtingen (constant opletten en anticiperen) 2: Altijd kunnen STOPPEN binnen het weggedeelte dat voor je zichtbaar is (juist vooral wél voor blinde bochten & heuvelruggen!). 3: Altijd kunnen uitwijken, of indien dat onmogelijk is, STOPPEN, voor alle voorzienbare en toch onvoorspelbare hindernissen en medeweggebruikers. da wast
Jep, zijn zeker 3 dingen die nodig zijn om dat gevoel te bekomen
Maar... dat eerste, hoe bepaal je de marge, wat voor ons misschien een veilige marge is, is voor sommige weg-gebruikers soms al schrikwekkend, is een vraag waar ik toch nog eens goed ga over nadenken
Maar... dat eerste, hoe bepaal je de marge, wat voor ons misschien een veilige marge is, is voor sommige weg-gebruikers soms al schrikwekkend, is een vraag waar ik toch nog eens goed ga over nadenken
2-secondenregel, als je die toepast zit je al redelijk veilig
Jep, zijn zeker 3 dingen die nodig zijn om dat gevoel te bekomen
Maar... dat eerste, hoe bepaal je de marge, wat voor ons misschien een veilige marge is, is voor sommige weg-gebruikers soms al schrikwekkend, is een vraag waar ik toch nog eens goed ga over nadenken
Nice.
Van die marge, zal maar even aangeven waar het oa om gaat, je moet het wiel niet opnieuw uitvinden...
Er zijn vele aspekten aan, hier een "late night" opsomming van "wat is de juiste marge":
- Het gaat om meer dan pure afstand, het gaat vooral om kijken, heb je genoeg tijd om alles wat op je afkomt goed te kunnen evalueren? Heb je kunnen zien of er iets afkwam uit de zijstraat of reed je te snel? Sommige mensen hebben niet eens de zijstraat gezien . Of een ander potentieel gevaar... marge is gekoppeld aan de gekozen snelheid op ieder moment.
- Andere mensen laten dat meestal merken als ze vinden dat je op "hun" territorium komt, dat is dus de welgekende irritatie in het verkeer. Dan is er duidelijk te weinig marge want dan is je eigen marge al weg en zit je al te peuzelen aan die van de andere. Of omgekeerd, natuurlijk en dan heb je je eigen marge nodig om op anderen hun fouten te kunnen anticiperen. Maar dus niet automatisch van uitgaan dat het gebrek aan marge de schuld is van de andere.
- Die subjectieve marge met medeweggebruikers gaat ook om duidelijk zijn met je intenties, richting aangeven natuurlijk maar ook de juiste plaats kiezen op de weg, de uitvoeringssnelheid waarmee je een rijstrookverandering doet, snelheid "matchen" bij het invoegen, uiteraard afstand houden op de voorligger, 2 seconden, maar die ook snel herstellen als er iemand voorkruipt, etc. etc. Afstand hebben én behouden dus, in alle omstandigheden dus en in alle richtingen. En zit er iemand in je gat, dan neem je extra marge voor je voor beide jullie... marge is niet anders dan de ruimte en tijd om te kunnen reageren, voor jezelf én voor anderen.
De proef op de som van 1 is het feit dat je altijd 2 en 3 kan toepassen. Zoiets kun je visualiseren. Zou je kunnen uitwijken als er plots iemand opduikt tussen geparkeerde auto's? Zou je het gezien hebben? Ga je ervanuit dat andere auto's kaarsrecht rijden of ben je bereid te reageren als er iemand een raar beweging doet? Sommig dingen kan je ook letterlijk testen op de weg als je alleen bent.
- Als je weet waar je stil moet staan, kun je je rempunt zo inschatten dat je juist op dat gekozenpunt stilstaat bij een noodremactie (kot dicht)? Dit is gepland.
- Nog moeilijker, met een passagier, kun je goed inschatten waar je stil komt te staan als je op een willekeurig moment opdracht krijgt vol in de remmen te gaan? Das valt meestal tegen.
- In een open bocht, doe alsof dat het een blinde bocht is en je enkel door over het wegdek te kijken plots een denkbeeldig obstakel ziet. Kun je op tijd stoppen? Meeste mensen onderschatten het remvermogen in een bocht. Bovendien rekent men te kunnen uitwijken, maar ongevallen gebeuren juist wanneer er wél een tegenligger komt dus das geen optie.
Bovenstaande test je als je dus kunt zien en wéét dat er niemand in de buurt is - en ook dat je auto genoeg kent om te weten dat je die niet de gracht instuurt
Vele mensen weten niet eens hoe hun auto reageert bij een noodrem of uitwijkmaneuver, hoe kan men dan marge inschatten? De meesten zijn voorzichtig en hopen dat het goed gaat. Andere zijn optimisten en denken: het zal wel goed zijn. The immortal young man syndrom
Voila, tis zeker nog niet volledig maar er komt dus wel wat bij kijken. Nu ist tijd voort bedje...
Dit lijkt me een typisch geval te zijn van 20-jarigen die geld hebben en een auto en dan denken dat ze uitzonderlijke eigenschappen bezitten op verschillende vlakken. Vervolgens beginnen ze na te denken en slaan ze theorieën uit hun botten waaruit moet blijken hoe uitzonderlijk ze wel niet zijn: als zij om middernacht een bocht nemen aan 90km/h dan is dat niet gevaarlijk of onverantwoord, het zijn de anderen die dit op klaarlichte dag durven te doen die alles verkl*ten... Het is reeds gezegd maar ik zeg het nog eens: met een dergelijke houding maai je vroeg of laat een onschuldige van de baan en zing je al snel een paar toontjes lager. Het is enkel door zwaar op je bek te gaan dat je leert om wat bescheidener te zijn en jezelf misschien wat beter leert kennen...
Nogmaals: als je fel wil doen, koop een GTI'ke van 15 jaar oud en ga je op het circuit uitleven. Is dat te duur (was het voor mij althans op 20 jarige leeftijd), ga dan een keertje in de maand karten ofzo, en meet je daar eens met mannen die écht weten wat stuurmanskunst is.
Ik denk dat je of men posts is beter moet lezen, of ik me helemaal fout verwoord,
Ik ben geen roekeloze of snelle chauffeur, verre van, ik kan gewoon enorm veel ontspanning halen uit een rit na een drukke dag werken ofzo, hiervoor hoef geen geen "zotte 20jarige" te zijn, ik hoef me ook absoluut niet te meten met mensen die echt weten wat stuurmanskunst is, daar heb ik niets aan.
Wat grenzen betreft, er zijn grenzen, die grenzen liggen bij mij zelfs zeer groot, en ik zal me ook nooit laten uitdagen om tot het uiterste van een grens te gaan.
Wat mijn ongeval betreft, ik reed dertig, kwam aan de baan, ben gestopt, terug vertrokken aangezien er "niets" kwam en de dame kwam van rechts achter een haag achterdoor (is een fietspad dat 2 a 3 meter van de baan gescheiden is, en waar de weg waar ik uitkwam de weg kruist komt het fietspad terug tegen de weg, wat ervoor zorgt, als je aan de verkeerde richting fietst, dat je heel moeilijk te zien bent, dit heeft zeker te maken met onervarenheid, maar het had iedereen kunnen overkomen, ik had het gewoon over het feit dat je dan heel snel bezien word als een gevaarlijke chauffeur, en die ben ik niet.
Ik ben er een lange tijd niet goed van geweest, en heb er ook uit geleerd, en ik weet dat ik ze in principe wel had moeten zien aankomen, maar het is me spijtig genoeg overkomen. En als ze hiervoor mijn rijbewijs nog afnemen, is dit ook terecht. (net zoals de de dubbele franchise wegens de jonge leeftijd enz.)
Ik heb geen recht om verkeersregels te breken, bijlange niet, en als iemand anders dat wil doen, heb ik hier ook niets op tegen, ik heb het gewoon over de vergelijking tussen gecontroleerd sportief rijden (wat veilig kan) en hard rijden (wat uiteraard ook veilig kan, maar ik bezie het meer in de zin van hard ongecontroleerd rijden en dus gevaarlijk) en hier wil ik niet met vergeleken worden, en toch zullen mensen het snel doen, en ik richt me niet direct op leasewagens, maar ik geef een voorbeeld, misschien geen goed voorbeeld.
Ik kan je gerust vertellen dat ik wel rekening hou met een marge, sportief rijden en die marge behouden kan, vandaar dat ik bv ook bijna enkel in de late avond overschakel op een wat sportiever rijgedrag, enkel dan heb ik er een goed en veilig gevoel bij. Hiervoor hoef ik ook geen verkeersregels te overtreden, al kan dat gebeuren, waar mogelijk is.
Het is uiteraard ook maar mijn gedacht, en ik begrijp goed dat je het er niet met eens bent, maar ik heb het vermoeden dat ik het hier ook wat verkeerd schrijf, en overkom als iemand die denkt dat hij kan rijden en veel mensen bekijkt als mindere, maar die ben ik niet
Tegen de "grens" rijden op de openbare weg... Die grens is absoluut ondefinieerbaar. Hangt af van 100-den factoren: de auto waarin je rijdt, de preciese staat van het wegdek op dat ogenblik, in een lichte auto zelfs van het feit of de tank helemaal vol of bijna leeg is, andere weggebruikers, ... Met het feit dat je zegt dat je tegen de "grens" rijdt, geef je aan dat je weinig marge voor fouten laat, dat deze grens door een onvoorziene omstandigheid zeer makkelijk kan overschreden worden.
Inderdaad. Het schept niet veel vertrouwen als men in vage termen spreekt van zij en ik, "grens", "gevoel" zonder meer. Maar het is ook niet zo makkelijk te verwoorden als er niet zoveel over concrete dingen gepraat wordt in deze context. Ik denk dat Dries al wat stof tot nadenken heeft gekregen.
Laatst nog hier in de buurt: iemand met een bestelwagen slaat van de grote baan "ietwat vlotjes" links af een veldweg in. Op die veldweg reed een moeder met haar kindje achter op de fiets. Te laat gezien, moeder dood, kindje zo goed als ongedeerd. Die kerel heeft dat natuurlijk niet expres gedaan, dacht gewoon "ach, het kan wel", zocht ook de grens op... Veel accidenten gebeuren door het feit dat (vaak, maar niet altijd jongere, onervaren) bestuurders de "grens" verkeerd inschatten, controle denken te hebben over de hele situatie, terwijl je dat nooit hebt, zelfs op het circuit niet.
Erg. "Het kan wel even", eventjes een risico nemen dus want je hebt geen 100% overzicht, kan echt niet. Krijg altijd de grillen als ik zoiets zie in het verkeer. Want dat is meestal juist op de gevaarlijkste momenten. Blind vertrouwen en "er zal wel niemand in die veldweg rijden, er rijdt daar nooit iemand": Jammer jammer... krijg je zo een instinkt in het verkeer, een "jump" maken, NIET doen, vecht ertegen. Zij die het doen constateren vaak dat het goed gaat een paar keer, krijgen meer vertrouwen en denken dat het aan hun kunde ligt, maar het gaat gegarandeerd fout. Tis gelijk spelen op de beurs, ge zult een paar keer winnen, maar nu of later zal altijd mogen dokken... speculeer niet in het verkeer!
Nogmaals: als je fel wil doen, koop een GTI'ke van 15 jaar oud en ga je op het circuit uitleven. Is dat te duur (was het voor mij althans op 20 jarige leeftijd), ga dan een keertje in de maand karten ofzo, en meet je daar eens met mannen die écht weten wat stuurmanskunst is.
Akkoord. Maar dan komen we terug op forums als deze. Filmpjes van circuit maar ook van snellere ritten op de openbare weg, beetje stoere praat van hier en ginder over zo en zo snel, en hij en zij, en toen... weinig of geen context over veiligheid (behalve: "ik reed niet gevaarlijk, het kon") en welke rijtechnieken die worden gebruikt - als er als zoiets bewust was. Welke 20 jarige denkt niet - ik kan dat ook? Vaak is het gedrag dat "ze" nadoen al gevaarlijk, en als het al veilig was, hebben ze geen idee op welke manier dat veilig was.
Inderdaad, wil je tonen hoe snel je auto is, of hoe snel je kunt sturen, dan is de openbare weg echt niet de plaats en wanneer het racinginstinkt daar boven komt dan is het al fout want dan heb je een omgekeerde verhouding tot marge: in plaats van ze te behouden, er zo weinig mogelijk hebben.... je mag nog Schumi zijn, maak je brokken op de weg ben je gewoon een slechte chauffeur.
. Het is reeds gezegd maar ik zeg het nog eens: met een dergelijke houding maai je vroeg of laat een onschuldige van de baan en zing je al snel een paar toontjes lager. Het is enkel door zwaar op je bek te gaan dat je leert om wat bescheidener te zijn en jezelf misschien wat beter leert kennen...
Jammer genoeg geen garantie. Wat nodig is, is het vermogen in te zien dat je zelf fouten maakt, en proberen die fouten niet opnieuw te maken. Liefst fouten voordat er iets echt gebeurd is, "a close call". Immers, er zijn er genoeg die stoten blijven maken en steeds heilig van overtuigd zijn dat het de andere zijn fout was....
dus deze rechter schept dit precedent en de wegcode verandert ?
Niet zomaar een rechter, en niet een precedent. Cassatie spreekt zich nooit uit over een specifieke zaak, maar over de interpretatie van de wetgeving in zaken. En Cassatie heeft besloten dat de wet zo geïnterpreteerd moet worden.
Er zijn nog een paar andere lollige beslissingen van Cassatie, maar dit is er eentje van die naar wat het lijkt méér toelaat dan wat er in de wetgeving staat.
Dit lijkt me een typisch geval te zijn van 20-jarigen die geld hebben en een auto en dan denken dat ze uitzonderlijke eigenschappen bezitten op verschillende vlakken. Vervolgens beginnen ze na te denken en slaan ze theorieën uit hun botten waaruit moet blijken hoe uitzonderlijk ze wel niet zijn: als zij om middernacht een bocht nemen aan 90km/h dan is dat niet gevaarlijk of onverantwoord, het zijn de anderen die dit op klaarlichte dag durven te doen die alles verkl*ten... Het is reeds gezegd maar ik zeg het nog eens: met een dergelijke houding maai je vroeg of laat een onschuldige van de baan en zing je al snel een paar toontjes lager. Het is enkel door zwaar op je bek te gaan dat je leert om wat bescheidener te zijn en jezelf misschien wat beter leert kennen...
Ik denk dat je zeer fout zit
Als ik geld zou hebben is het omdat ik sinds mijn 15 in het weekend in een carwash heb gewerkt, en als ik zelf en auto zou hebben zou ik zeer blij zijn, maar ik vrees dat dit niet zo simpel is als student ik heb gewoon een wagen ter beschikking die ik in het weekend kan en mag gebruiken, waarvoor ik mijn ouders enorm dankbaar ben, en ik ben er zeker van dat als ik niet al die jaren zou gewerkt hebben dat ik ook niet zo veel gebruik zou mogen maken van de wagen.
En als het uit mijn gedacht blijkt dat ik theorieën creëer dat ik uitzonderlijk ben, nee, ik spreek over iets waar ik het al met verschillende personen heb over gehad, of al verschillende mensen heb over praten. Iemand die het op klaarlichte dag doet verkloot het niet, maar ik zie dikwijls dingen die niet door de beugel kunnen, en ik vind het niet terecht dat ik hier met vergeleken word, omdat ik een autoliefhebber ben. En als ik hier fout ben, dan is dat zo, en is het terecht dat iemand die wel ervaring heeft me er op wijst.
Maar soit, verschillende meningen Maar ik wil hier niet overkomen als een 20 jarige rijkeluiszoon die en auto onder zijn gat krijgt en denkt dat hij kan rijden, en snachts zoals een zot rond ligt rond te rijden.
Inderdaad. Het schept niet veel vertrouwen als men in vage termen spreekt van zij en ik, "grens", "gevoel" zonder meer. Maar het is ook niet zo makkelijk te verwoorden als er niet zoveel over concrete dingen gepraat wordt in deze context. Ik denk dat Dries al wat stof tot nadenken heeft gekregen.
Ik denk dat je me vrij goed begrijpt, zo iets is niet simpel te verwoorden, maar wat de stof tot nadenken betreft, ik denk na voor ik iets doe, en ondanks ik de theorie in je onderschrift nog niet echt kende, pas ik deze automatisch wel toe. Ik zal mezelf sneller beschrijven als een "schrikschijter" dan als "waaghals" op de weg. Net omdat er zoveel risico's zijn. En ik denk dat dat je met wat ik beschrijf als mijn "gevoel", nu al wel weet dat ik bedoel, een veilig gevoel, waarin ik me goed voel en voor mezelf uitmaak wat kan en niet
Last edited by ; 04/12/2009, 09:59.
Reden: Quote Onehp toegevoegd.
Comment