Tweet
Beste autofans in mijn geliefd vaderland,
Geen zagetopic deze keer, wel een zageinleiding, but please, bear with me...
Uit de threads over de welgekende en veelbesproken ongevallen van de laatste rijd en laatst de topic “Pleidooi voor het maatschappelijk erkennen van het verschil tussen rijstijlen” kreeg is steeds sterker de indruk dat wij autofans een probleem hebben. Het topic “sportieve rijstijl” ligt blijkbaar moeilijk en ik zie een behoefte om de “sportieve" rijstijl bespreekbaar te maken tussen ons autofans. Echter, om die opening te maken, moeten er eerst een paar dingen gezegd worden.
Ik ben de beste chauffeur in de hele wereld.
Not. Maar een gekend cliché voor de sportieve, voornamelijk mannelijke, bestuurder. De typische AF bezoeker?!? En het cliché is ten dele waar, want rijstijl is iets dat erg persoonlijk beschouwd wordt. Zo ook bij mij. Ergens willen we allemaal graag aanzien worden als goede chauffeurs. Maar hoe kunnen we dat objectief ook zijn als de praktijk al te vaak is dat het “veiliger” is iemand een shop tegen de schenen geeft, dan een commentaar te geven over de rijstijl. “Dude, vent, manneke, wie zijt gij om aan mij te vertellen hoe.....”.
Of nee, ik heb het verkeerd begrepen. Het is nóg erger. We vinden gewoon dat sportief rijden gevaarlijk is. Vooral als een ander het doet. En toch doen we het.
En inderdaad, indien de definitie van sportief rijden gelijk is aan overal en altijd sneller rijden dan een gemiddelde auto-ongeintresserde, normaalvoorzichtige chauffeur, dan is het simpel. Sportief rijden is gevaarlijker. Dit betekent ook dat de overheid gelijk heeft en dat we allemaal collectief aan banden moeten worden gelegd qua snelheid.
Is dit het écht het niveau waar we willen liggen? Halfbescheten taboe waar niet over gepraat wordt? Een niveau waar “ieder voor zichzelf” de regel is en waar veilig autorijden een quasi regelrechte paradox is voor autofans? Waar het HOE van het rijden verborgen ligt die in de persoonlijke egosfeer wegens praktisch onbespreekbaar?
Nope, dat vind ik niet leuk, dus hierbij een topic waar we op een positieve en liefst heel concrete manier aspecten van veilig en sportief rijden kunnen discussiëren, zonder daarvoor op elkaars kop te gaan zitten.
De definitie van “sportief rijden”
Voordat zo een topic kan werken ben ik overtuigd dat we eerst overeen moeten komen over wat sportief rijden betekent. Het lijkt alsof iedereen zijn eigen definitie hanteert. Enkele varianten die vaak voorbij komen:
-“té snel rijden”. Voor redelijk veel staat sportief rijden hier spontaan aan gelijk. Als dit de definitie is, is de discussie al gedaan zoals hierboven al aangehaald.
-“voluit gaan met de wagen”. Nogal sterk afhankelijk van de wagen in kwestie, hé? Duidelijk dat het hiervoor te doen is op circuit.
-“Op de grens rijden”. Waarbij grens een van de volgende dingen kan betekenen: gripgrens, grens van de weg, eigen grens, etc. “Grens” is problematisch omdat in het begrip grens geen ruimte is voor een veiliheidsmarge en dat het dus ook direkt fout gaat indien de grens verkeerd ingeschat is. Geen ruimte voor discussie over veiligheid.
Geen van deze ongeschreven maar gebruikte definities helpen ons verder. Ik stel voor indien we hier rijtechniek zullen bespreken, dat we er vanuitgaan dat sportief rijden op een constructieve en eenvoudige manier als volgt kunnen beschrijven:
“niet vies zijn van een beetje G-krachten in de auto”
We trekken graag eens bovengemiddeld stevig op, we genieten van de centrifugale krachten in een bocht en zijn niet bang van het rempedaal. We vinden het gewoon leuk om de auto tot leven te laten komen, de auto te voelen. Zalig.
Onlosmakelijk heeft dit ook met snelheid te maken, natuurlijk. En toch, ik hoop dat iedereen zich in die definitie kan vinden, want in deze definitie is er ruimte om sportief rijden op een veilige manier te beoefenen. Dat we het hier kunnen bespreken HOE we dit op een veilige manier kunnen doen. Op de openbare weg.
Maar dan moeten we natuurlijk geloven dat het een verschil maakt.
Attitudes over veilig rijden
Ik citeer anoniem uit de in het begin aangehaalde topic (is niet bedoeld op de persoon maar breder dan als ik zelf iets uit men duim zuig):
Bovenstaand haal ik boven omdat ik ook een zin voor fatalisme herken in de topics die dit onderwerp aanraken. Alsof er niet echt iets te bespreken valt, tis allemaal gelijk, het maakt niet uit, que sera sera, etc.
Dus voor de duidelijkheid:
-Nee, we zullen inderdaad nooit alle ongevallen kunnen vermijden. Maar we kunnen wel onze verantwoordelijkheid nemen en alles in onze eigen macht doen om ze vermijden, en dat betekent NIET dat we overal 20km/h moeten rijden.
-Dus: fouten zullen altijd gemaakt worden. Echter waar velen zich zwaar misrekenen zijn de gevolgen als het fout loopt. Dit is een zeer belangrijk aspect waar wel degelijk rekening mee kan gehouden worden. Moet?
-Kleine illustratie: hoe vaak loop je niet tegen iemand in een drukke winkelstraat? En wat zijn de gevolgen? Autorijden is bijna veiliger qua foutenmarginaal, maar qua gevolgen...
Dus, ik houd van autorijden, en de auto’s die dat leuker maken. Als veilig en sportief rijden niet samen kunnen gaan, dan kan ik evengoed mijn auto verkopen. Als er geen plezier valt te beleven aan autorijden zolang we niet 100% van de mogelijkheden benutten: idem. Ik ben ervan overtuigd dat sportief en veilig autorijden mogelijk is, anders hadden alle sportieve auto’s niet een beetje, maar nul komma nul bestaansrecht op de openbare weg voor mij.
Veiligheid dus op plaats 1, plezier op nummer 2 is de prioritiering. Als je die prioriteit vandaag niet toepast in de praktijk, dan hoop ik dat dit topic daar eventueel verandering in kan brengen.
Of in nog andere woorden, hoe kunnen wij artikel 10.1 uit de wegcode in de praktijk brengen zodat we door pure rijkunst verantwoord sneller, dynamischer kunnen rijden. Gewoon omdat rijden onze passie is ...
Topic start
Met bovenstaande lange inleiding, graag een positieve topic over praktische vragen, tips, overwegingen hoe sportief maar veilig te kunnen rijden. Liefst zo concreet mogelijk. Wat is de situatie, hoe wordt ze geevalueerd van moment tot moment, welke beslissingen nemen we. Dat is het niveau dat ik graag zou zien.
Dat betekend ook dat we een goed begrip hebben over de fysica erachter en de techniek van autoRIJDEN. Hoe kunnen we anders eigen beslissingen maken op eigen verantwoordelijkheid?
Gaan we op circuit rijden wordt er ook vooraf gesproken over veiligheid, de techniek, de fysica, de rijlijnen, rem en schakeltechnieken, kijktechnieken, etc. Dit topic is die uitleg, maar dan voor de openbare weg...
Geen zagetopic deze keer, wel een zageinleiding, but please, bear with me...
Uit de threads over de welgekende en veelbesproken ongevallen van de laatste rijd en laatst de topic “Pleidooi voor het maatschappelijk erkennen van het verschil tussen rijstijlen” kreeg is steeds sterker de indruk dat wij autofans een probleem hebben. Het topic “sportieve rijstijl” ligt blijkbaar moeilijk en ik zie een behoefte om de “sportieve" rijstijl bespreekbaar te maken tussen ons autofans. Echter, om die opening te maken, moeten er eerst een paar dingen gezegd worden.
Ik ben de beste chauffeur in de hele wereld.
Not. Maar een gekend cliché voor de sportieve, voornamelijk mannelijke, bestuurder. De typische AF bezoeker?!? En het cliché is ten dele waar, want rijstijl is iets dat erg persoonlijk beschouwd wordt. Zo ook bij mij. Ergens willen we allemaal graag aanzien worden als goede chauffeurs. Maar hoe kunnen we dat objectief ook zijn als de praktijk al te vaak is dat het “veiliger” is iemand een shop tegen de schenen geeft, dan een commentaar te geven over de rijstijl. “Dude, vent, manneke, wie zijt gij om aan mij te vertellen hoe.....”.
Of nee, ik heb het verkeerd begrepen. Het is nóg erger. We vinden gewoon dat sportief rijden gevaarlijk is. Vooral als een ander het doet. En toch doen we het.
En inderdaad, indien de definitie van sportief rijden gelijk is aan overal en altijd sneller rijden dan een gemiddelde auto-ongeintresserde, normaalvoorzichtige chauffeur, dan is het simpel. Sportief rijden is gevaarlijker. Dit betekent ook dat de overheid gelijk heeft en dat we allemaal collectief aan banden moeten worden gelegd qua snelheid.
Is dit het écht het niveau waar we willen liggen? Halfbescheten taboe waar niet over gepraat wordt? Een niveau waar “ieder voor zichzelf” de regel is en waar veilig autorijden een quasi regelrechte paradox is voor autofans? Waar het HOE van het rijden verborgen ligt die in de persoonlijke egosfeer wegens praktisch onbespreekbaar?
Nope, dat vind ik niet leuk, dus hierbij een topic waar we op een positieve en liefst heel concrete manier aspecten van veilig en sportief rijden kunnen discussiëren, zonder daarvoor op elkaars kop te gaan zitten.
De definitie van “sportief rijden”
Voordat zo een topic kan werken ben ik overtuigd dat we eerst overeen moeten komen over wat sportief rijden betekent. Het lijkt alsof iedereen zijn eigen definitie hanteert. Enkele varianten die vaak voorbij komen:
-“té snel rijden”. Voor redelijk veel staat sportief rijden hier spontaan aan gelijk. Als dit de definitie is, is de discussie al gedaan zoals hierboven al aangehaald.
-“voluit gaan met de wagen”. Nogal sterk afhankelijk van de wagen in kwestie, hé? Duidelijk dat het hiervoor te doen is op circuit.
-“Op de grens rijden”. Waarbij grens een van de volgende dingen kan betekenen: gripgrens, grens van de weg, eigen grens, etc. “Grens” is problematisch omdat in het begrip grens geen ruimte is voor een veiliheidsmarge en dat het dus ook direkt fout gaat indien de grens verkeerd ingeschat is. Geen ruimte voor discussie over veiligheid.
Geen van deze ongeschreven maar gebruikte definities helpen ons verder. Ik stel voor indien we hier rijtechniek zullen bespreken, dat we er vanuitgaan dat sportief rijden op een constructieve en eenvoudige manier als volgt kunnen beschrijven:
“niet vies zijn van een beetje G-krachten in de auto”
We trekken graag eens bovengemiddeld stevig op, we genieten van de centrifugale krachten in een bocht en zijn niet bang van het rempedaal. We vinden het gewoon leuk om de auto tot leven te laten komen, de auto te voelen. Zalig.
Onlosmakelijk heeft dit ook met snelheid te maken, natuurlijk. En toch, ik hoop dat iedereen zich in die definitie kan vinden, want in deze definitie is er ruimte om sportief rijden op een veilige manier te beoefenen. Dat we het hier kunnen bespreken HOE we dit op een veilige manier kunnen doen. Op de openbare weg.
Maar dan moeten we natuurlijk geloven dat het een verschil maakt.
Attitudes over veilig rijden
Ik citeer anoniem uit de in het begin aangehaalde topic (is niet bedoeld op de persoon maar breder dan als ik zelf iets uit men duim zuig):
... Zijt ge niet helderziende en ge wilt toch met alle factoren rekening houden, staat ge bij elke potentieel gevaar stil. Dat wordt leuk rijden 's morgens naar uw werk. ...
Tragische verkeersongevallen gebeuren nu eenmaal, welke regels men ook gaat toepassen. Verminderen kan, elimineren kan niet.
Als je in de ardennen mooi de verkeersregels volgt en er steekt een beest (hert, everzwijn, dus zonder begeleider zoals in uw wettekst lol) net voor u de baan over kan je ofwel op dat beest knallen en er zo mogelijk dodelijk letsel aan overhouden ofwel uitwijken en in het decor belanden. Waar ben je dan juist fout?
Zowel tegen de toegelaten 50 als de verboden 80 op die plek is de kans bijna even groot dat een fietser bij een aanrijding dodelijk gewond is. OK de stopafstand en reactiesnelheid is groter, maar iemand met een recentere wagen zal ook sneller aan 80 stilstaan dan iemand met een oude wagen aan 50 (leeftijd bestuurder ook van belang). Niet alle auto's remmen en sturen dus even goed.
Dus voor de duidelijkheid:
-Nee, we zullen inderdaad nooit alle ongevallen kunnen vermijden. Maar we kunnen wel onze verantwoordelijkheid nemen en alles in onze eigen macht doen om ze vermijden, en dat betekent NIET dat we overal 20km/h moeten rijden.
-Dus: fouten zullen altijd gemaakt worden. Echter waar velen zich zwaar misrekenen zijn de gevolgen als het fout loopt. Dit is een zeer belangrijk aspect waar wel degelijk rekening mee kan gehouden worden. Moet?
-Kleine illustratie: hoe vaak loop je niet tegen iemand in een drukke winkelstraat? En wat zijn de gevolgen? Autorijden is bijna veiliger qua foutenmarginaal, maar qua gevolgen...
Dus, ik houd van autorijden, en de auto’s die dat leuker maken. Als veilig en sportief rijden niet samen kunnen gaan, dan kan ik evengoed mijn auto verkopen. Als er geen plezier valt te beleven aan autorijden zolang we niet 100% van de mogelijkheden benutten: idem. Ik ben ervan overtuigd dat sportief en veilig autorijden mogelijk is, anders hadden alle sportieve auto’s niet een beetje, maar nul komma nul bestaansrecht op de openbare weg voor mij.
Veiligheid dus op plaats 1, plezier op nummer 2 is de prioritiering. Als je die prioriteit vandaag niet toepast in de praktijk, dan hoop ik dat dit topic daar eventueel verandering in kan brengen.
Of in nog andere woorden, hoe kunnen wij artikel 10.1 uit de wegcode in de praktijk brengen zodat we door pure rijkunst verantwoord sneller, dynamischer kunnen rijden. Gewoon omdat rijden onze passie is ...
Topic start
Met bovenstaande lange inleiding, graag een positieve topic over praktische vragen, tips, overwegingen hoe sportief maar veilig te kunnen rijden. Liefst zo concreet mogelijk. Wat is de situatie, hoe wordt ze geevalueerd van moment tot moment, welke beslissingen nemen we. Dat is het niveau dat ik graag zou zien.
Dat betekend ook dat we een goed begrip hebben over de fysica erachter en de techniek van autoRIJDEN. Hoe kunnen we anders eigen beslissingen maken op eigen verantwoordelijkheid?
Gaan we op circuit rijden wordt er ook vooraf gesproken over veiligheid, de techniek, de fysica, de rijlijnen, rem en schakeltechnieken, kijktechnieken, etc. Dit topic is die uitleg, maar dan voor de openbare weg...
1994 Honda VFR750
1998 Mercedes-Benz C220 CDI
Comment