Aangezien je eerste auto toch altijd iets memorabel blijft, vroeg ik me af met wat jullie allemaal jullie eerste kilometers hebben afgelegd als trotse bestuurder.
Met je eerste auto zijn er vaak ook grappige verhalen verbonden, laat jullie gaan !
Mijn eerste echte auto, was deze van mijn grootmoeder. Ik legde mijn eerste kilometers af met een Yugo (Zastava) A45. Het was een blauwe (niet-metaalkleur) met een 903 cc motor (Fiat). Het reservewiel lag bovenop de motor.
Deze auto kwam van het toenmalige Joegoslavië. Tijdens de oorlog werden de fabrieken deels gebombardeerd.
Voor een beginnend autorijder was dit een zalig karretje. De motor lekker toeren laten maken en dan de meest stroef schakelende versnellingsbak met volle macht inleggen. Soms moest ik 15 minuten proberen vooraleer ik de achteruit vond.
Deze auto had maar 1 achteruitkijkspiegel en alles trilde lekker mee. Van een verwarming had deze auto nog nooit gehoord.
Het stuur stond bijna horizontaal zoals een vrachtwagen. En er was nog een choke !
Op de dag dat ik mijn rijbewijs haalde, reed ik met deze Yugo naar Gent. Toen ik in een parkeergarage mijn achteruit inschakelde viel de motor uit, verschillende malen. Ik heb toen mijn deur geopend en met mijn voet de Yugo achteruit geduwd, in eerste en ik was weg. In het centrum van Gent viel ik stil omdat ik mijn rechterpinker liet gaan. Na een tijdje kon de radiator ook beginnen stomen.
Ach, hij was zo gebrekkig maar oh zo zalig !
Moest ik er nog eentje vinden... uit pure nostalgie
Met je eerste auto zijn er vaak ook grappige verhalen verbonden, laat jullie gaan !

Mijn eerste echte auto, was deze van mijn grootmoeder. Ik legde mijn eerste kilometers af met een Yugo (Zastava) A45. Het was een blauwe (niet-metaalkleur) met een 903 cc motor (Fiat). Het reservewiel lag bovenop de motor.
Deze auto kwam van het toenmalige Joegoslavië. Tijdens de oorlog werden de fabrieken deels gebombardeerd.
Voor een beginnend autorijder was dit een zalig karretje. De motor lekker toeren laten maken en dan de meest stroef schakelende versnellingsbak met volle macht inleggen. Soms moest ik 15 minuten proberen vooraleer ik de achteruit vond.
Deze auto had maar 1 achteruitkijkspiegel en alles trilde lekker mee. Van een verwarming had deze auto nog nooit gehoord.
Het stuur stond bijna horizontaal zoals een vrachtwagen. En er was nog een choke !
Op de dag dat ik mijn rijbewijs haalde, reed ik met deze Yugo naar Gent. Toen ik in een parkeergarage mijn achteruit inschakelde viel de motor uit, verschillende malen. Ik heb toen mijn deur geopend en met mijn voet de Yugo achteruit geduwd, in eerste en ik was weg. In het centrum van Gent viel ik stil omdat ik mijn rechterpinker liet gaan. Na een tijdje kon de radiator ook beginnen stomen.
Ach, hij was zo gebrekkig maar oh zo zalig !
Moest ik er nog eentje vinden... uit pure nostalgie

Comment