hoe lang kosten blijven doen aan een oudere auto?

[Teus]

Onlangs zag ik een post van Nikske/Bompa passeren: volgens hem zou het pas zin hebben om een auto nieuw te kopen als je hem (volledig) gaat oprijden. Ik zou hier graag wat meningen over horen: waar ligt de grens tussen goedkoop, verstandig prijs/kwaliteit en luxe eigenaarschap van een wagen?
Ik ken weinig mensen die op dezelfde auto 300 000km zetten, of hem langer dan 10 jaar houden.

Decadentie (nieuwe auto na 2 jaar en 50 000km) of schrale bedoeningen (onderhoud verwaarlozen) houd ik liever uit deze thread.

[Teus]

Mijn vader is een modale belg die vlakbij zijn werk woont, zijn auto leased op het bedrijf en dus graag een nieuwe auto koopt. Hij dieselt zo'n 15 000 - 20 000 km per jaar (waarvan 5000 p en af naar Italie). Er wordt heel normaal en beheerst mee gereden. Na een jaar of 8 staan er zo'n 150 000km op de auto. Zijn 1994 Audi A6 2.0 TDI heeft geen énkele kost gehad die niet courant was (enkel onderhoud, banden, ...) dus die was zeer tevreden van zijn auto. De auto werdt opgevolgd door een Jaguar X-type 2.0D, die is intussen 4-5 jaar oud en gaat de deur uit binnen 3-4 jaar.

Fijne deal voor mijn vader, maar het is niet alsof die auto's na 8 jaar voor de vuilnisbak zijn. Na 8 jaar heb je weinig waardeverlies meer maar komen de "grote kosten" wel op. Veel mensen hebben verkopen hun auto voor ze onverwachte kosten hebben, of doen hem weg nadat er een paar keer kosten aan waren : de rekening lijkt hen dan eindeloos en ze leven in de angst van "wat zal het volgende nu zijn".

Qua autos leven Belgen wel eens boven hun stand, en rijden met recente auto's is fantastisch. Maar ik merk dat je hen moeilijk een herstelling van 500 of 1000 euro verkoopt.

Misschien een paar dingen te relativeren:

Zou je nog wel kosten doen aan een oude auto waarvan de technologie "achterhaald" is?
----> waarschijnlijk wél bij een premium merk ?
Je moet niet per se autofreak zijn om de nodige kosten aan een Duitser/Zweed te doen, in plaats van een nieuwere en kleinere auto te kopen.
Onderhoud kan goedkoper uitvallen voor hobbyisten en nieuwe Belgen.

Als je véél kilometers rijdt zal dat voornamelijk autostrade zijn, dus minder slijten. Je zou een auto van minder dan 5 jaar oud toch moeilijk dumpen voor een nieuwere, omdat de technologie er op vooruitgaat ("dat rijdt beter")
----> Binnen de eerste 5 of zelfs 10 levensjaren auto niet twijfelen om er 400 000 - 500 000km op te zetten, in plaats van een nieuwe te kopen?

[Bompa]

Onlangs zag ik een post van Nikske/Bompa passeren: volgens hem zou het pas zin hebben om een auto nieuw te kopen als je hem (volledig) gaat oprijden. Ik zou hier graag wat meningen over horen: waar ligt de grens tussen goedkoop, verstandig prijs/kwaliteit en luxe eigenaarschap van een wagen?
Ik ken weinig mensen die op dezelfde auto 300 000km zetten, of hem langer dan 10 jaar houden.

Decadentie (nieuwe auto na 2 jaar en 50 000km) of schrale bedoeningen (onderhoud verwaarlozen) houd ik liever uit deze thread.

Toch even wat nuanceren: veel hangt af van situatie tot situatie. Maar het is een feit dat als je een auto nieuw koopt, je best deze oprijdt (al particulier!), na 4 a 5 jaar is hoe langer je ermee rijdt elk jaar winst.
Maar dit is louter technisch / rationeel gezien.

Toch nog 't volgende:

M'n vrouw doet 10 000 km/j.
Als ze een nieuwe koopt, heeft die na 10j 100 000 km. Dat vind ik te gek, ze koopt zich dan beter een occasie van 100 000 km.
Ik rijd ong 55 000 km/j.
Als ik een auto van 100 000 km koop, die 5j oud is, is dat voor mij een auto van 2j (in km-aantal).
Als ik een nieuwe koop, is die ipv op 5j, op 7j versleten en op. Maar kost het me een pak meer.

Dus: occasies zijn interessant voor een particulier.

Nieuw kopen en verkopen binnen de 4j is relatief gezien veel verlies.
Kosten doen aan een auto: m'n vrouw haar auto (van 1995) heeft een nieuwe starter, batterij en herstelling van roest achter de rug, alles samen nog geen 600 euro.
Voor die 600 euro kan je amper een auto inschrijven. Maar is de onze wel een stukje nieuwer. Waar ligt de grens, dat is de grote vraag natuurlijk. Maar als ik elk jaar 500 euro kosten heb, doe ik hem niet weg.

[PT Cruiser]

Bompa,

je moet wel toegeven dat het roestherstel spotgoedkoop was in jouw geval.


Ik persoonlijk ben geneigd om met mijn auto te blijven zolang het maar kan. Dat is niet echt een afweging van wat de goedkoopste oplossing is. Maar een beslissing die voor een groot deel gebaseerd op gewoonte. Aan mijn huidige wagen weet ik wat ik heb. Een nieuwe is en blijft een gok. Garantie op een nieuwe is ook niet alles. Als je een echt goede auto hebt heb je nooit de garantie nodig.

Ik heb in mijn omgeving ook al meermaals gedacht dat 500 euro reparatiekosten veel geld is voor een heleboel mensen. Sorry, maar een auto kost nu eenmaal geld.

[Gast]

Even zelf mijn voorbeeld schetsen:
- Ford Escort ('97):
Tweedehands gekocht met 72000km op de klok. Op drieënhalf jaar tijd 40000 km op de klok gezet zonder echte pannes of gebreken. Eind augustus jl. moest dit bakje naar de keuring en wat bleek er in de garage: achterste chassisbalken gaar.
Groot probleem, het plan was immers om deze kar op te rijden. Dan maar besloten om direct deze te verpatsen en een andere aan te kopen.

- Opel Omega ('01)
Deze auto heeft een jaar geleden een grote panne gehad. In een gat in het wegdek gereden, d-riem van de poelies gedraaid en heel kleppensysteem in de soep. Eigenaar heeft beslist dit te maken: gehele motorblok moest open, carter was naar de vaantjes, nieuw kleppendeksel + afregeling. Enkele duizenden euro's kosten.
Nu draait hij terug als een naaimachientje.
Huidige km-stand: 129000 km.
Dus het doel is om net als de vorige, zo lang mogelijk mee te rijden en we zullen wel zien waar we landen. Auto betaal ik zelf dus komt het mij nu beter uit deze zo lang mogelijk te soigneren.
Stel dat er terug schade aan zou komen, zal die wellicht terug hersteld worden.

Dus om te antwoorden op Teus:
- Een tweedehandswagen is voor mij op dit moment veel voordeliger gezien de aankoopprijs laag was en ik perfect de onderhoudshistoriek ken. De auto zal wellicht nog zeker 5 jaar meegaan (en daarna zien we wel)
- Daarnaast ben ik ongelooflijk liefhebber van dit model van wagen zodat ik het zeer moeilijk zou hebben om hem weg te doen (de Ford verkopen was al met tegenzin). Het blijft ook je eigen kar die je wil koesteren.

[Timmie]

simpel antwoord.
hangt van de koppigheid, gezond verstand, het geld en de liefde voor de wagen af.


gezond verstand: iemand met gezond verstand zal niet teveel geld opdoen als de kosten hoog worden en gewoon een andere wagen kopen.

koppig, een koppig iemand zal minder makkelijk opgeven om zijn auto rijdend te houden.

geld : ....vul zelf maar in.

liefde voor de wagen: ...iemand die gepassioneerd is door een wagen gat niet makkleijk zijn passie wegdoen voor wat roest ofzo. en indien deze dat wel doet mag je er gegarandeerd zeker van zijn dat er binnen de paar jaar opnieuw zoon wagen staat ( wel in betere staat dan )




uitspraken zoals , als u auto meer kost dan een nieuwe wagen ofzo zijn waardeloos, het hangt af van persoon tot persoon.
om even een lijstje hier neer te zetten.

aankoop camaro 2005 : 2500 euro

roest wegwerken rond de voorruit + voorruit : 1000 euro
nieuwe voorlichten erin = 200 euro.
2dehands uitlaat = 75 euro
stuurstangen 2dehands = 100 euro.
2dehands interieur = 400 euro
4 2dehandsvelgen 15" = 300 euro
spoiler herstellen + plaatsen = 200 euro
rallystrepen op de wagen 175 euro
nieuwe voorbumper= 100 euro
voorbumper spuiten enz = 500 euro
nieuw dashboard = 400 euro
nieuwe rubbers rondom = 600 euro
zomervelgen met banden 600 euro
middelste stuurstang 50 euro.
achteras 100 euro
irocZ motorkap 175 euro
motorkap spuiten = 400 euro
lakschade parkeren herstellen = 200 euro
2de set rallystrepen = 175 euro.
nieuwe voorbanden = 250 euro
benzinepomp = 60 euro
ophanginsrubbers = 175 euro
raammotorjes = 80 euro
laswerken = 470 euro
ongelukje schade = 650 euro
stuursangen nieuw 100 euro
spiegeltje links = 25 euro
radio = 175 euro
speakers voor = 75 euro
speakers achter = 40 euro
cd changer = 60 euro
5 jaar tax = 5000 euro


zo dadelijk gaan er hier mensen zeggen dat ik de auto beter wegdoe, maar toch ben ik te koppig om dat te doen.

[Bompa]

@ PT Cruiser:
't gaat hem eerder om de bedragen dan om de soort herstelling in mijn voorbeeld.
Toegegeven, had de roestherstelling de oorspronkelijk geraamde 700 euro gekost, gingen we niet zo snel beslist hebben, maar dan gingen we het amper over ons hart krijgen om die - voor de rest normaal gezien goede - wagen te "dumpen".

Maar zoals je zegt: een auto kost geld. Zelfs met een nieuwe kan je na 2j miserie hebben. Been there, done that. Ok, 't was een portugese Ford, maar soit, de auto had toen een nieuwwaarde van ong 28 000 euro.

Mijn vrouw heeft ook de neiging om te zeggen "al die kosten, gaan we die er nog aan doen?".
Ik twijfel amper: ja. Op zich, tov wat de auto waard is, is dat relatief veel geld. Maar dat zit vooral tussen de oren. Ok, dat krijg je er nooit van terug. Maar een nieuwe kopen en verkopen na 4j, daar word je ook niet rijker van, integendeel.

[Bompa]

gezond verstand: iemand met gezond verstand zal niet teveel geld opdoen als de kosten hoog worden en gewoon een andere wagen kopen.

dat noem ik geen gezond verstand, dat noem ik niet nadenken.

Een andere wagen kopen kost altijd een hel pak meer dan blijven rijden met de huidige.
(nieuwwaarde + BIV, eventueel opnieuw een omnium enz).
Hoe langer je dat kan uitstellen, hoe goedkoper.
Als uw kosten onder de xxxxx euro blijven per jaar (met xxxxx afhankelijk van situatie tot situatie uiteraard, bv 600 euro) kan je ermee blijven rijden denk ik.

Pas op, ik ga hier nu niet zeggen dat ik eeuwig zal blijven rijden met m'n auto's, een impulsieve, emotionele aankoop moet kunnen, zeker als je ertegen kunt. Maar da's een ander verhaal dan. Dan weeg je de extra kost op tegenover het welbehagen.

[Gast]

veranderen van auto (nog nooit schaderedenen gehad) is bij ons een kwestie van situatieverandering of gezinsverandering. De winst ligt bij ons dus wat breder.
Eerste wagens waren occasie (stundentikoos), dan nieuwe skoda's (in feite op zich zeer sterk qua prijs/kwaliteit en ik ben zelfstandige...).

Nu gaan we weeral richting nieuwe wagen (eerste skoda is afgeschreven).
Derde kind op komst, we willen ruime reiswagen... we komen dan uit op caddy maxi. Dat is verdorie een wagen die "slechts" evenveel kost als de octavia combi 5 jaar geleden... En die ik ook weer ga inbrengen uiteraard.
Dus op zich is de tweede skoda maar 2 jaar oud. Maar ik schreef die ook niet af. Ikzelf wil dan een occasie benz (rondsnorren in eigen buurt, niet op reis). Ook omdat het mij echt bekt he!
Veel afwegingen zijn te maken afhankelijk van de keuze.

[Gast]

Als uw kosten onder de xxxxx euro blijven per jaar (met xxxxx afhankelijk van situatie tot situatie uiteraard, bv 600 euro) kan je ermee blijven rijden denk ik.

Wel ja, als je een afbetaling aan het doen bent, zit je sowieso al aan +++++600€.

Pas op, ik ga hier nu niet zeggen dat ik eeuwig zal blijven rijden met m'n auto's, een impulsieve, emotionele aankoop moet kunnen, zeker als je ertegen kunt. Maar da's een ander verhaal dan. Dan weeg je de extra kost op tegenover het welbehagen.

De impulsieve koop moet de goedkoopste zijn (funkar, oldie ...).

[Teus]

Mijn vrouw heeft ook de neiging om te zeggen "al die kosten, gaan we die er nog aan doen?".
Ik twijfel amper: ja. Op zich, tov wat de auto waard is, is dat relatief veel geld. Maar dat zit vooral tussen de oren. Ok, dat krijg je er nooit van terug. Maar een nieuwe kopen en verkopen na 4j, daar word je ook niet rijker van, integendeel.

voila, daar krijg ik dus de kriebels van hé.
mijn ma zou ook liever hebben dat ik een lening aanga voor een recente moto, dan dat ik de mijne weer als nieuw maak. dan kijken de buren niet raar wanneer hij niet wil starten of ik rondrij met een halve of ongespoten kuip.
terwijl ik de boel hersetl/reviseer maak ik dan gebruik van de kans om de moto volledig naar mijn smaak af te stellen.

dit, en Tim zijn post, horen niet thuis in deze thread, want die gaat over rationeel denken.
liefhebberij is niet aan de orde, evenmin koppigheid. ik trek het "gezond verstand" van de vlaming echter wel in twijfel.

[Gast]

voila, daar krijg ik dus de kriebels van hé.
mijn ma zou ook liever hebben dat ik een lening aanga voor een recente moto, dan dat ik de mijne weer als nieuw maak. terwijl ik de boel hersetl/reviseer maak ik dan gebruik van de kans om de moto volledig naar mijn smaak af te stellen.

dit, en Tim zijn post, horen niet thuis in deze thread, want die gaat over rationeel denken.
liefhebberij is niet aan de orde, evenmin koppigheid. ik trek het "gezond verstand" van de vlaming echter wel in twijfel.

lenen kan interessant zijn! ... fiscaal voor zelfstandigen enzo...

Maar idd, de Vlaming hoort altijd maar het simpele van het verhaal.
(De Waal of Duitser ook hoor. )

[Gast]

Mijn ouders hebben mij ook een lening willen aanpraten voor een nieuwe wagen (een kleintje).
Ik werk nog maar een maand, en vooraleer ik iets zou hebben verdiend zou ik al moeten afbetalen? Uiteindelijk kost een nieuwe wagen veel meer dan een spotgoedkope tweedehandswagen. Die nieuwe wagen kan meer brol zijn dan een oerdegelijk tweedehandse wagen waarvan je wéét dat ze betrouwbaar zijn.
Ok, hij zuipt wat meer, iets meer taks enzo maar als je het rekensommetje maakt dan valt het voordelig uit voor de tweedehandse wagen.

Rationaliteit en liefhebberij kunnen samenvallen, soms weliswaar.
als je begint uit te rekenen moet je wel alles meerekenen en dat doen sommigen te weinig en denken ze direct tweedehands wagen = veel kosten.

[Gast]

ze vergeten vooral verzekering.
Een tweedehands behoeft geen grote omnium.

[Teus]

Toch nog 't volgende:

M'n vrouw doet 10 000 km/j.
Als ze een nieuwe koopt, heeft die na 10j 100 000 km. Dat vind ik te gek, ze koopt zich dan beter een occasie van 100 000 km.
Ik rijd ong 55 000 km/j.
Als ik een auto van 100 000 km koop, die 5j oud is, is dat voor mij een auto van 2j (in km-aantal).
Als ik een nieuwe koop, is die ipv op 5j, op 7j versleten en op. Maar kost het me een pak meer.

Dus: occasies zijn interessant voor een particulier.

jama, dus voor zowel 55K/ jaar als 10K/jaar is occasie interessant. dus occassie is altijd interessant voor een particulier?

wat zijn de redenen dat je particulier eigenlijk een auto nieuw koopt?
- auto is recent en modern
- je kunt kleur en opties volledig kiezen (duur grapje)
- zogezegd geen zorgen de eerste jaren. "en als je er altijd voorzichtig mee bent zal er ook niet zo snel iets aan zijn"

allez, via deze krinkeldewinkel logica besluit ik dat de meeste nieuwe particuliere auto's puur decadentie zijn omdat ze toch niet worden opgereden ?

[Gast]

kleine nieuwe wagens met ecopremie etc ... zijn idd veel interessanter om nieuw te kopen. 4 jaar geen keuring, garantie enz...

[Gast]

Ik ben dus zo iemand die liever geen grote herstellingen aan mijn kilometervreter doet.

Ik koop mij telkens een occasie van een 8 tal jaar oud. Kostprijs mag je meestal tussen de 2500 en 3500 euro rekenen. Ik rij met die wagens 6 tot 8 maanden, je mag rekenen dat ik op 6 maanden tijd er 40000 kilometer bij doe. Onderhoud doe ik zelf aan de bewuste wagens.

Op het moment van de verkoop zullen er zich soms al wat kosten beginnen opdringen, soms ook niet. Ik verlies op een wagen (aangezien ik meestal verkoop voor export) ongeveer 1000-1200 EURO (inclusief de BIV).

Nu zou ik inderdaad kunnen opteren om een nieuwe wagen te kopen en er een 3 tal jaar mee te rijden. Dan zou die nieuwe wagen na 6 jaar dezelfde kilometerstand hebben als de wagens die ik nu na 6 maanden verkoop. Maar ik zou een pak meer geld verliezen met de herverkoop van de wagen.

[Gast]

jama, dus voor zowel 55K/ jaar als 10K/jaar is occasie interessant. dus occassie is altijd interessant voor een particulier?

wat zijn de redenen dat je particulier eigenlijk een auto nieuw koopt?
- auto is recent en modern
- je kunt kleur en opties volledig kiezen (duur grapje)
- zogezegd geen zorgen de eerste jaren. "en als je er altijd voorzichtig mee bent zal er ook niet zo snel iets aan zijn"

allez, via deze krinkeldewinkel logica besluit ik dat de meeste nieuwe particuliere auto's puur decadentie zijn omdat ze toch niet worden opgereden ?

Het feit dat je niet 100% weet wat er met en aan een tweedehandswagen is gebeurt, vormt wellicht voor sommigen ook een struikelblok om voor een tweedehands te kiezen.

[msxx]

Wat ik mis in dit kader is de mate van betrouwbaarheid van een auto.

Voor mezelf heb ik de grens nu gesteld op 300.000km. Bij mijn vorige auto heeft dat in totaal gekost:

- 3 sets remblokken (2 sets achter, 1 set voor) gemonteerd kost dat 300 euro
- 2 motorsteunen: 500 euro

De rest was interval gerelateerd (distirbutieriem, oliewissels, banden)

Nooit stilgestaan, en die kans nam wel sterk toe.. niet afgewacht. Is het daarom decadent? Misschien wel... maar de ingecalculeerde kosten waren hoger dan de werkelijke kosten.. dus er was ruimte..

Nu heb ik een 1 jaar oude auto gekocht en ook die gaat eruit bij 300.000km. Dan begint de stoel minder lekker te zitten (toch?) en het onderstel heeft dan ook al wat geleden (schokdempers, rubbers).

Voor mijn vrouw hebben we een nieuwe gekocht. Ze rijdt ongeveer 15.000km per jaar. En zij zal deze oprijden (8 a 10jr, inmiddels 4 jaar in bezit)

[Gast]

Het feit dat je niet 100% weet wat er met en aan een tweedehandswagen is gebeurt, vormt wellicht voor sommigen ook een struikelblok om voor een tweedehands te kiezen.

een dikke benz was vroeger niet weggelegd voor de randdebiel.
Dus een occasie benz is er meestal sowieso wat beter aan toe.
Tenzij die 5 vorige eigenaars had....