Indien dit uw eerste bezoek is, check dan eerst de FAQ door op bovenstaande
link te klikken. Mogelijk moet u register
vooraleer u kan posten: klik op de 'registreren'-link hierboven om verder te gaan. Om berichten te lezen kiest u het forum dat u wenst te bezoeken in bovenstaande lijst.
Ook de spiegel was geen originele meer, net als de voorste zetels. En zo waren er nog wel een aantal kleine dingen die hem weerhielden om een waardevolle klassieker te worden.
Verder zat er ook geen sigarettenaansteker in, waardoor met GPS rijden niet mogelijk was en waren er geen gordels achterin.
Nog een bijzonderheid, de naaf van het stuur staat niet in het midden bij zo een Visa. Zééééér vreemd als je een rondpunt neemt! Niet alleen je stuurdiameter verandert constant, maar ook de zwaarte van het stuur! Héééél bevreemdend!
Het was zonder twijfel een schitterende wagen. De bodem was ook roestvrij en op de carrosserie was er ook enkel een beetje vliegroest. De vorige eigenaar had er duidelijk al veel werk in gestoken. Het blokje verloor geen olie en draaide met een ongeziene gewilligheid. Ging héél vlot in de toeren en klonk al was het nog maar net uit rodage.
Maar, een droom moet altijd een droom blijven. Dus na een korte tijd beslist om niet te wachten tot het een nachtmerrie zou worden. Het blijft immers een oude wagen en er waren wel wat zaken die aandacht nodig hadden. Zo was de linker cardan aan vernieuwing toe en had ik het vermoeden dat er vooraan iets niet waterdicht was, al kan ik dat niet met zekerheid bevestiging. Maar ik denk dat mijn voeten nat werden wanneer ik mijn ruiten kuiste...
Al bij al was het grootste probleem dat ik de wagen niet droog kon stallen en vooral... Ik rij amper op vier wielen... vorig jaar 7000km met de MR2 gedaan, waarvan de helft op reis... Tja, dan moet je al helemaal geen twee wagens hebben. Ik heb de Subaru nu een maand en ondanks het winter is, heeft die nog geen 600km gereden, terwijl de moto in dezelfde periode het dubbel gereden heeft.
Dus uiteindelijk eieren voor mijn geld gekozen. Bovendien is de visa naar een echte liefhebber gedaan. Ze hebben er trouwens bijna voor gevochten (vroeg er dan ook maar 999 euro voor, wat gezien de exclusiviteit van een PFL echt bijzonder weinig was).
Het was wel fijn om de koper en zoon te zien vertrekken hier. De zoon in de Visa en vader in een prachtige DS die dagelijks gebruikt wordt en alle 10 jaar volledig gerestoreerd wordt. Fijne mensen! (alle, voor NEderlanders te zijn)
Die bedieningskluster was iets unieks.
Dit was een 'special' ?
Zo een heeft mijn mama ook nog gehad. Mijn eerste autorij-ervaring was in die roestbak 😄, was toen een jaar of twaalf. Zij had een blauwe.
Mijn oma had een rode 'club'. Op den duur had die zes verschillende tinten rood: telkens er een stuk te rot was om op te lappen, gingen mijn opa en oom een stuk zoeken op de sloop. En gezien die uni-kleuren verkrijten gelijk zot, kwamen ze telkens wel thuis met een rood onderdeel, maar in een andere tint.
Elke keer ik een Visa tegenkom, moet ik er een foto van maken
In een iets mindere staat, nochtans een pak jonger
AutoScout24, hier vind je het meest uitgebreide aanbod van nieuwe en tweedehandswagens, Europa's grootste online automarkt
Dat kleur, dat interieurke
Omdat dromen waardeloos zijn als je er niets mee doet, heb ik dus in september laatst lede, na een dikke twee jaar dromen, een Visa gekocht. Een perfecte. Goedkoop, met Belgische papieren, uiterlijk een beetje chabby, proper interieurke, mechanisch goed, juiste kleur, een 2cilindertje en bovenal een PFL.
400tal kilometer kei hard van genoten, maar ook snel weer weg gedaan, en dat voor de aankoopprijs + de verbruikte benzine
Van de eerste foto wel een canvas laten maken, als herinnering.
Leave a comment: